MAGNETYCZNO-MECHANICZNY SYSTEM REDUKCJI ODRZUTU BRONI
(opis ukazał się w miesięczniku "Strzał" Nr.10 (październik 2005)
Systemy ograniczające odrzut/podrzut broni po strzale nie są niczym nowym. Wiele firm produkuje tego typu urządzenia zarówno do broni długiej jak i krótkiej, o różnych zasadach działania i o różnej skuteczności.
W niniejszym artykule chcieliśmy przybliżyć jedno z nich, zbudowane w oparciu o ciekawy pomysł i przeznaczone do pistoletów Glock i nie tylko.
Budowa i działanie systemu
Opis dotyczy Systemu Magneto-Mechanicznego ale odnosi się także do systemu Mechanicznego - jedyna różnica to brak magnesu i efektu jego działania.Zespół sprężyn
powrotnych jest identyczny w obu wariantach i działa tak samo.
Cały system składa się z dwóch części: magnetycznej i systemu 3 sprężyn powrotnych mających za zadanie zwolnić, w ostatniej fazie, szybkość cofającego się po strzale zamka.
Pochłaniając energię odrzutu broni, system łagodzi uderzenie zamka w szkielet broni i odczuwalne przez strzelca "kopnięcie".Zalety urządzenia według jego producenta to:
osłabienie odczuwalnego odrzutu broni
osłabienie podrzutu broni
szybsze zgranie przyrządów celowniczych po strzale
ochrona szkieletu i zamka broni
szybszy i celniejszy drugi strzał (double tap)
łatwy i szybki montaż urządzenia
eliminacja zacięć broni spowodowanych przycięciem przez zamek wyrzucanej łuski
Główna sprężyna powrotna (5, fig.2) pracuje na stalowej, cylindrycznej prowadnicy (1), opierając się z jednej strony o przednią ścianę zamka (K) a z drugiej o kryzę prowadnicy (T). 
Druga mniejsza sprężyna (2) razem ze swoją prowadnicą (4) jest zamontowana wewnątrz cylindra (1 ) w sposób widoczny na rysunku i zakończona stopką (7) wspartą o brodę lufy .W przedniej części cylindra (B) umieszczono jeszcze jedną sprężynę (3) zabezpieczoną zaślepką (6).Całość dopełnia płaski magnes (M) przylegajacy do przedniej płaszczyzny zamka, montowany na szkielecie do szyny Piccatiny(9)
.
W stanie gotowości do oddania strzału, sprężyny 2 i 5 "pracują" z niewielka siłą w wyniku zamontowania urządzenia do zamka. Sprężyna 3 spoczywa luźno w komorze B bez żadnego wstępnego napięcia .Magnes (M) styka się z przednią powierzchnią zamka i końcem cylindra (1) zakończonym metalowa zaślepką (6). Po oddaniu strzału, rosnące ciśnienie gazów prochowych działające na zamek (K) powoduje, że zaczyna się on cofać, pokonując siłę trzymającego magnesu (M) i rozpoczyna ściskanie sprężyny (5) w trakcie swojego ruchu do tyłu. Jednocześnie, siła sprężyny (2) - znacznie silniejszej niż sprężyna (5) - oraz siła przyciągania magnesu (M), utrzymują cylinder (1) w pierwotnym położeniu nie pozwalając na jego ruch do tyłu. W dalszym ciągu zamek cofając się dociera do występu (S) na cylindrze (1).Od tego miejsca zamek cofa się razem z cylindrem (1), a sprężyna (5) jest już całkowicie ściśnięta. Zamek, sprężyna (5) oraz cylinder (1) cofają się jako jednolity blok sprężając sprężynę (2). Zanim kryza cylindra (T) zetknie się ze stopką prowadnicy (7), cofający się coraz wolniej zamek i cylinder napotykają na opór sprężyny (3) w komorze (B) , która zatrzymuje ich ruch do tyłu. Pod wpływem ściśniętych sprężyn (2) i (5) cały blok zamek-cylinder rozpoczyna teraz ruch do przodu , zamykając zamek i ryglując ponownie lufę.
Całe urządzenie funkcjonuje także bez magnesu (M).Jego rola polega tylko na opóźnieniu o ułamek sekundy otwarcia zamka i odryglowania lufy, zwiększając nieco tym samym maksymalne ciśnienie gazów prochowych w lufie. Według konstruktora , ten wzrost ciśnienia powoduje trochę większą szybkość początkową pocisku i inną jego trajektorię.
W zestawie, producent oferuje dwa rodzaje sprężyny (5): koloru złotego o sile 3,75 KG oraz srebrną, 4 KG, rekomendując stosowanie tej słabszej razem z magnesem a silniejszej - bez.
Generalnie obie sprężyny można stosować w różnych konfiguracjach systemu zamiennie, według własnego uznania.
Krzysztof Sudoł
Hubert Giernakowski
Dodatkowe informacje dostępne na stronie producenta:
www.glockuser.com
www.dpmsystems.com
Zobacz porównanie spręzyn (PPT)
|
